Poglądy naszego reformatora na temat papiestwa zajmują pełne dwa rozdziały IV księgi „Instytucji Religii Chrześcijańskiej”, nie licząc wielu wzmianek w pozostałych częściach dzieła czy w innych pismach. Kalwin jest, oczywiście, przeciwny istnieniu papiestwa w łonie Kościoła, ale wobec instytucji jako takiej i wobec osoby papieża zajmuje stanowisko odmienne niż wielu, którzy na ten temat wypowiadali się w ciągu wieków.
WSTĘP
Pojmowanie znaczenia sakramentu Wieczerzy świętej wskutek wielu błędnych nauk przez długi szereg lat było przeinaczane, a w początkach XVI wieku stało się przedmiotem gorącej i ostrej wymiany myśli. Nic więc dziwnego, że wiele chwiejnych i słabych serc nie może zdecydować się na przyjęcie takiego lub innego tłumaczenia tej Tajemnicy Pańskiej i woli pozostać w wątpliwości i niepewności aż do czasu, kiedy spór ten ustanie i słudzy Boży co do tego punktu osiągną pewne porozumienie.
KOŚCIÓŁ JEST ZBOREM WYBRANYCH
Wszyscy wybrani złączeni są więzami wiary w jeden Kościół i społeczność, w jeden lud Boży, którego Chrystus, nasz Pan, jest wodzem, księciem i głową jakby jednego ciała, tak że w Nim przed stworzeniem świata zostali wybrani, aby wspólnie zgromadzić się w Królestwie Bożym. Jest to społeczność powszechna, tzn. uniwersalna, nie ma bowiem takiej drugiej ni trzeciej. Ale wszyscy wybrańcy Boży do tego stopnia złączeni są i zespoleni z Chrystusem, że podobnie jak zależą od Niego jako od jednej głowy, tak też wzrastają w jednym ciele, należne do siebie nawzajem w takim układzie, jak członki tego samego ciała i będąc naprawdę jednością, o ile w jednej wierze, nadziei i miłości żyją tym samym Duchem Bożym, powołani do tego samego dziedzictwa wiecznego. Kościół jest także święty, bo wszyscy ci, których odwieczna Opatrzność wybrała na jego członków, uświęceni są przez Pana duchowym odrodzeniem (...). Zjednoczenie wiernych ma jeszcze i tę wartość, że wszelki dar Boży, udzielony komukolwiek z nich, w jakiś sposób należy do wszystkich, jakkolwiek według Bożego rozporządzenia tylko ten, a nie inny członek otrzymuje go na własność. Tak więc, jako członki jednego ciała, przez wspólnotę wszyscy uczestniczą we wszystkim, co posiadają, a równocześnie każdy ma swoją cześć i własne zadania. Wszyscy wybrani bowiem, jak to powiedzieliśmy wyżej, zgromadzeni są i ukształtowani w jedno ciało. Otóż wierzymy w święty Kościół i jego społeczność, o ile upewnieni mocną wiarą w Chrystusa ufamy, że jesteśmy jego członkami.
(Instrukcja i wyznanie wiary)
O Panie, któryś jest źródłem wszelkiej mądrości i wiedzy, któryś pozwolił mi zdobywać wykształcenie po to, żebym mógł prowadzić dobre i święte życie, proszę Cię, oświeć mój umysł, abym rozumiał wykłady moich nauczycieli, obdarz mnie trwałą pamięcią, abym dokładnie przyswoił sobie to, czego się uczę, wzbudź w moim sercu szczerą chęć poczynienia jak największych, postępów, abym nie zmarnował danego mi dzisiaj na naukę czasu.
